Gemiddelde leestijd: 4 minuten

De planning was om naar Thailand te gaan. Nou ja, dat is de planning nog steeds. Alleen is het wat vertraagd. Door omstandigheden hebben we besloten om nog 2 maanden in Indonesië te blijven. (En ontmoeten we in mei goede vrienden op Bali)

Aangekomen in Jakarta

In Jakarta wonen zo’n 14.000.000 mensen. De grootste stad van Indonesië. Hier staat de stad letterlijk nooit stil. Ongeacht welke tijd je naar buiten kijkt er razen continue auto’s en scooters voorbij. (Of het balkon staat)

De reden dat we hierheen gingen was heel praktisch. Het is tweeledig: onze vlucht naar Thailand zou hier vertrekken en het ministerie voor zijn documenten is hier gevestigd. Omdat hij wat documenten van een Apostille stempel moet laten voorzien, hadden we dit zo gepland.

Om aan die planning te kunnen voldoen, moet wel alles verlopen zoals je bedacht hebt… Echter bleek 1 van de documenten een uitdaging om door het systeem te krijgen. Hieronder, in een notendop, hoe het verliep:

1. Hij upload de documenten en vult de gevraagde gegevens in
2. We wachten op antwoord
3. Er komt een mail van iemand en die zegt: ‘Dit en dat is niet goed.’ (Met uitleg)
4. Hij past de aanvraag aan volgens instructie en upload weer
5. We wachten weer op antwoord
6. Er komt een mail van een ander iemand en die zegt: ‘Dit en dat is niet goed.’ (weer met uitleg)
7. En zo nog 4 keer (gaat in totaal anderhalve maand overheen)

Vrijdag was het dan zover! Eindelijk de goedkeuring van het document. Dus hij vandaag naar het ministerie. Wat blijkt: een storing. Mag ie morgen weer terug. In de hoop dat het dan wel goed gaat. We hebben om deze reden nog niet echt toeristisch gedaan hier. Afhankelijk van hoe het bij het ministerie gaat, komt dat deze week nog wel goed. (Denk ik en zo niet dan niet.)

Een kort uitstapje naar Maleisië

Mijn verblijf in Indonesië is sowieso altijd tijdelijk. In tegenstelling tot mijn lief. Die mag gewoon blijven als burger. Echter verliep mijn visum van twee maanden. En dan ga je denken: ‘Hoe gaan we daar deze keer mee om?’

We besloten dat ik twee dagen naar Maleisië zou gaan. Economisch gezien het meest verstandige besluit. We hadden het al eerder twee dagen zonder elkaar gesteld en het scheelde zo’n 200 euro. (Dat zijn een hoop maaltijden hier.)

Het blijft verwonderingswaardig hoe makkelijk ik landen in kom. Geen enkele vraag en wederom niet gecontroleerd door de douane. Ik besloot om naar mijn ‘vaste’ uitvalsbasis te gaan. De eigenaar herkende me direct en het was al snel gezellig. (Tussendoor nog wat gewerkt en film gekeken, vloog voorbij.)

Op de terugweg had ik in mijn hoofd zitten; mijn vliegtuig vertrekt om 15:10. Rond half 1 ging ik met de taxi naar het vliegveld, meer dan genoeg tijd voor de rit, inchecken en alles. Echter bleek dat ik de aankomsttijd in mijn hoofd had… Dus kon ik niet meer inchecken. (Stom stom stom, maar dezelfde dag kon ik alsnog vliegen.)

Over een weekje

Zodra alle documenten geregeld zijn, nemen we een paar dagen rust. Even lekker niets. Ergens volgende week vliegen we weer naar Bali. Nog geen idee precies hoe en wat, dat zien we in de komende dagen wel. (Een van de dingen dat soms wat vermoeiend is: dingen plannen en regelen.)

Vrienden van mij (ons) zijn ook in Azië aan het rondreizen. Nu wist ik dat ze van plan waren om naar Bali te gaan, maar in onze originele planning zouden we ze missen. Omdat de planning is aangepast heb ik toch even polshoogte genomen om te zien wat de plannen zijn.

Bali stond nog steeds op de planning en nu is het zo geregeld dat ze een week of iets langer voor ons vertrek aankomen. Super leuk! Kunnen we net als vorig jaar in Thailand gezellig met elkaar hangen. Wel bijzonder hoor: dat je allebei in Nederland woont en elkaar dan ‘moet’ treffen in Azië.

P.S

Foto’s zijn weer van random momenten. Voor nu weer lang genoeg! Tot de volgende maandag 😁