Gemiddelde leestijd: 4 minuten

Twee maanden. Zo lang mogen we in Thailand blijven. In ons geval betekent dat uiterlijk 12 maart weer vertrekken. Maar een drietal dingetjes spelen mee. (of eigenlijk 3,5 hihi.) Dus we weten het nog niet zeker.

We willen op zich wel naar het volgende land.. En eigenlijk het liefste Indonesië.. Alleen die dingetjes… Hierover gaan we de komende week in beraad. In deze post lees je precies waardoor onze keuze wordt beïnvloed.

Dingetje 1: Een geldig visum

Bali is sinds begin deze maand open voor toeristen. Dit betekent dat iedereen uit de wereld in principe op visite kan gaan. Pre-Corona kon je gewoon op het vliegtuig stappen. Het vliegtuig bracht je naar Bali en jij stapt uit. Aldaar kun je 30 dagen ‘gratis’ blijven (visa exemption, is niet te verlengen) of ‘visa on arrival’ (wel te verlengen). Tenminste als je uit Nederland komt. (En vele andere landen.)

Echter is deze manier op dit moment niet mogelijk. Alle visa moeten vooraf aangevraagd worden. Een toeristenvisum (vooraf) kan normaal aangevraagd worden door een sponsor. (als in een natuurlijk persoon, a.k.a. mijn eigen Indonesiër.) Alleen dat kan op dit moment óók niet. Het moest via een lokale travel agent.

En ineens betaal je veel meer geld voor iets dat normaal 35 dollar kost. (Of zelfs gratis kan als je maar elke 30 dagen het land een dag verlaat.)

Plusminus 8x zoveel neerleggen voor iets dat normaal voor een habbekrats te regelen is. Noem me een gierige Nederlander, maar ik heb daar niet zo’n zin in. (En hij spaart graag, dus ziet het ook niet zitten.)

Dingetje 2: Quarantaine & Co

Nog zoiets. Als je naar Bali reist, moet je bij aankomst eerst in quarantaine. Drie of vijf dagen, verschillende bronnen spreken elkaar tegen.. In een door de overheid aangewezen/goedgekeurd verblijf. Dat is ongeveer hetzelfde als bij onze aankomst in Thailand. (Lees hier over onze eerste week.)

Ondertussen dartelen we al ruim vijf weken rond in Thailand. Je kunt begrijpen dat je best gehecht raakt aan een vrijheid zoals rondbewegen. De vraag is willen we dat opgeven… Of zijn er betere opties te vinden en moeten we nog even geduld hebben?

Verschillende testen, een verplicht binnenverblijf in een (vaak veel duurder) hotel. Voor wat zo’n midweek kost kunnen we een ruime(!) maand lekker leven. En ergens vinden we dat dan toch zonde. Hoe graag we ook naar Indonesië willen, de nood is nog niet hoog. (Onze tweede maand is nét begonnen 😇)

Dingetje 3: ‘het’ verandert snel en vaak

Met ‘het’ bedoel ik, dat wat nodig is om naar Indonesië te gaan. Overal in de wereld zie je allerlei maatregelen als sneeuw voor de zon verdwijnen. (Al dan niet goed juridisch onderbouwd, maar dit compleet terzijde.) Ergens heb ik de hoop of de misschien wel naïeve gedachte dat het over een maand (of 2) allemaal anders is.

En als alles anders wordt, waarom dan nu als een kat in het nauw sprongen maken. Misschien is het allemaal wel precies hetzelfde. Dan gaan we alsnog. Als we eind maart, of ergens in April in Indonesië belanden, zijn we ook nog ruim op tijd voor plan A. De PCR testen kan ik nog wel mee leven, maar zo’n quarantaine zit ik eigenlijk niet zo op te wachten.

Niet echt een dingetje 4: Wat dan wel?

Één van de opties is langer blijven in Thailand. Een andere is om met een trein het land uit te rijden. Bijvoorbeeld naar Cambodja of Maleisië. In Bangkok kunnen we in beide gevallen benodigde visa regelen. We hebben eigenlijk nog geen idee. Uiterlijk 3 maart nemen we de beslissing.

Conclusie van deze week

Haast en gespoed is zelden goed. Niet voor niets een bekend spreekwoord. Voor dit moment maakt het niet zo uit waar we zijn. Genieten van het hier en nu. Als we het maar samen gezellig hebben. (En dat lukt best aardig 😉❤️)

Voor nu een hele fijne week gewenst!

P.S.

Volgende week ontmoeten we één van mijn oudste vrienden. (Niet in leeftijd, maar wel in hoe lang we elkaar kennen.) In Thailand, want daar is hij toevallig 3 maanden met zijn vrouw vanaf komende week. Kijk er nu al naar uit!

P.P.S.

Wil jij mij ergens over bereiken? (Van privé tot werk.) Ontdek dan hier hoe.