Gemiddelde leestijd: 6 minuten

Als je Nederland gewend bent, vallen in Indonesië een aantal dingen op. In dit bericht lees je een paar van mijn bevindingen. Hier zijn zorgt er soms ook wel voor dat je dingen in Nederland ‘mist’. (Bijvoorbeeld goede wegen.)

Tempo van leven

Het tempo van het leven ligt hier aanzienlijk lager dan in Nederland. Dat is ook wel begrijpelijk. De temperaturen zijn hier natuurlijk ook compleet anders. Als het gemiddeld 30 graden is, dan ga je gewoon wat langzamer. (Doe je dat niet, merk je dat snel.)

Het komt vaak voor dat we mensen zien slapen. In hun winkel, of in een soort van houten ’tempel’ ontmoetingsplekken. Als ze wel aan het werk zijn, gaat dit ook in een ander tempo. Bijvoorbeeld in de supermarkt. Waar bij ons de producten over de band vliegen, gaat het hier op zijn dooie gemak. (of haar, hun, whatever.)

Het zorgt ervoor dat ikzelf ook op een ander tempo werk. Of nou ja niet eens een ander tempo, maar meer een andere indeling van de dag. Werken op het midden van de dag is niet zo relaxt. Regelmatig ben ik hier om 5/6 uur in de morgen wakker. Met een kopje koffie dan wat productieve dingen doen is heerlijk. (En als het dan te warm wordt: tijd voor een fijn middagdutje in een koele kamer, dank airco!)

Wat verder opvalt: je spullen zijn hier relatief veilig. Zoals bijvoorbeeld de helm van je scooter. Die kun je gewoon aan je scooter hangen. En in tegenstelling tot in Nederland: als je terugkomt hangt ie nog op precies dezelfde plek. (En dat terwijl een relatief groot percentage van de bevolking het niet breed heeft.)

Het verkeer

Hoe relaxt het leven in Indonesië ook is… Zet ze op een scooter of in de auto en dat verandert plotsklap. Natuurlijk niet allemaal, maar als je hier rond rijdt, valt het echt op. Het verkeer hier is op geen enkele manier met Nederland te vergelijken. (Los van dat je regelmatig hele gezinnen op 1 scooter ziet.)

In eerdere post schreef ik het al eens, we reizen hier vooral per scooter. Om de simpele reden dat dit veel tijd bespaart in tegenstelling tot een auto. De wegen zijn hier over het algemeen vrij smal, slecht onderhouden én druk. Met de scooter zigzag je makkelijker om de drukte heen. (Je kunt ook nog eens over de stoep uitwijken 😉)

Scooters hebben eigenlijk allemaal netjes spiegels en richtingaanwijzers. Het hebben van dergelijke zaken is geen garantie dat ze ook gebruikt worden. Hoe vaak mensen voor, achter en naast ons klakkeloos oversteken, stoppen of invoegen is verbazingwekkend. (Het zorgt af en toe dan ook voor een reactie als: ‘Tjonge jonge jonge, maar HOE dan!?’.)

Handgebaren en de toeter. Dé manier waarop ze hier in het verkeer rondrijden. Met gevaar voor eigen leven klinkt de toeter en gaat de hand omhoog. Vervolgens steekt menigeen zonder blikken of blozen over. Hetgene dat nog het meest verbaast is dat het zo vaak goed gaat. Af en toe zie je wel eens een kleine aanraking met een mede-weggebruiker. (Maar grote ongelukken heb ik tot dusver nog niet gezien.)

Kip, kip, kip (Ayam)

Als je van kip houdt, zit je op Bali goed. Op elke hoek van de straat zit wel een tent die het verkoopt. Het is bijna ongelooflijk hoeveel. Waar we in Nederland vooral KFC kennen, hebben ze hier een tigtal varianten. Tijdens een gemiddeld ritje op de scooter kom je van alles tegen.

Uiteraard vind je hier ook KFC. Dat valt echter in het niet met de verschillende variaties op deze naam. Hieronder een (incompleet) lijstje van verschillende tentjes die we zijn tegen gekomen:

• AFC (Asli Fried Chicken)
• BFC (Balinice Fried Chicken)
• CFC (C’bezt Fried Chicken)
• DFC (Delicious Fried Chicken)
• EFC (Echa Fried Chicken)
• FFC (Funchick Fried Chicken)
• GFC (Good Fried Chicken)
• HFC (Hot Fried Chicken)

Dit zijn alleen nog maar de plekken met een soortgelijke naam. Ik kan het niet bewijzen op dit moment, maar het zou me niet verbazen als het hele alfabet mogelijk is. Daarbovenop komen dan nog de warungs (restaurantjes) en de gelegenheden waar ze een iets originelere insteek hebben met de naam.

Voor de prijs hoef je het niet te laten. Je kunt jezelf goed rondeten voor een habbekrats. Kortom: hou je van kip? Bali is the place to be. 😁

Tot slot: parkeren

Elke zichzelf respecterende toko met een parkeerplek heeft ook een parkeerpersoon in dienst. Deze mensen staan de hele dag op de parkeerplaats. Alles om de inkomende en uitgaande gasten veilig de straat op (of af) te krijgen.

Bewapend met een reflecterend hesje, een vlag en een fluitje zijn ze de hele dag in de weer. Juist omdat het verkeer zo’n gekkenhuis is, briljant. Ze manen het verkeer tot stoppen op de juiste momenten. (Maar ook hier zie je de meest bizarre taferelen.)

Soms is parkeren gratis. Naar ik gok krijgen de mensen dan een salaris. Maar net zo vaak betaal je aan de parkeerpersoon een paar duizend roepia. Of dat dan bovenop een salaris komt of in plaats van, weet ik niet zo goed. Gemiddeld kost het dan tussen de 2 en 5 duizend. (Voor je referentiekader: 1 euro is plusminus 16000 roepia.)

P.S.

De foto’s zijn van random momenten in de afgelopen weken. Er is ook nog wat ruimte in mijn agenda voor (een) leuke project(en). Ben of ken je iemand? Kijk op Korte Tekst of Website Mentor. (Maximaal 8 uur per week.)

Voor nu weer lang genoeg, tot de volgende maandag!