Wat vloog de week week toch voorbij. Zelfs ondanks dat ik een beetje pech had. Ik stootte namelijk mijn teen de eerste avond dat we hier aankwamen. Énorm hard! Zo hard dat mijn grote teen gekneusd is. (Dus ik waggel een beetje 🤣)
In het midden van niets
We zitten wel vaker wat afgelegen, maar deze keer wel heel erg. Er is hier, behalve natuur, letterlijk niets. De plek is prachtig, de wi-fi is goed en de eigenaar is super aardig. De afgelopen week zijn we goed tot rust gekomen. (Met die gekneusde teen ook wel fijn, hihi.)
Voor een goede prijs hebben we een scooter gehuurd. Alles is hier wat goedkoper dan in het toeristische gedeelte van Bali. Daar is het dan ook niet extreem duur, maar toch, goedkoper is altijd mooi meegenomen. Zonder scooter zou het hier niet te doen zijn.
Het dichtstbijzijnde restaurant dat in theorie bezorgt zit hier 8 kilometer vandaan. Ik zeg bewust in theorie, want ik heb het geprobeerd. Alleen kreeg ik van de bezorger te horen dat hij het te ver vond. Resultaat: bestelling geannuleerd. Gelukkig hebben we toegang tot een grote keuken en zijn er lokale warungs die ingrediënten verkopen. (Zo kan hij weer lekker koken voor ons!)
In principe kun je hier wel alles krijgen dat je nodig hebt. Echter moet je wat creatiever zijn dan in een grote stad. Zo is er geen supermarkt waar je alles tegelijkertijd kan kopen. Eieren koop je bij warung X en voor wortels ga je naar warung Y… En zo nog een paar letters van het alfabet. (Gelukkig weet de eigenaar precies waar we voor wat heen kunnen gaan.)
Toch ook een beetje toeristisch
In de nabije omgeving zit dan wel niet zo veel, maar met een scooter kun je heel Bali over. Op plusminus 40 minuten rijden ligt bijvoorbeeld de berg Batur. Het leek ons daarom leuk om deze eens goed te bekijken. Op een gegeven moment komen we bij een kruising aan en dacht ik: ‘Hé! Dit ziet er bekend uit.’.
Bleek dat we er al een keer eerder geweest waren. Alleen dan op doorreis. Toen we vorig jaar van Sidemen naar Lovina reden, kwamen we er langs. (Ritje van 3 uur 😜) Onderweg waren we hier even kort gestopt om de benen te strekken.
Als je rustig de tijd hebt om rond te kijken, is het allemaal aanzienlijk leuker. Het is namelijk een prachtig gebied! Rondrijden is soms wel een uitdaging, want niet alle wegen zijn… nou ja… wegen. De hoofdweg is goed begaanbaar. Alleen zodra je er een beetje van af wijkt, en dat doen we graag, dan zijn er een hoop gaten. (Of helemaal geen weg 😂)
Alle tijd voor productiviteit
De combinatie rustige omgeving én een gekneusde grote teen zorgen voor veel onbenutte tijd. Wat is er dan leuker om hier en daar wat productief te zijn? De dingen die ik doe brengen me plezier, dus altijd wat te doen! (Zowel voor anderen als voor mezelf.)
Deze week was het veelal voor mezelf. Zoals ik vorige week verteld heb, heb ik een nieuw hobbyproject. Een project dat te maken heeft met palliatieve zorg. Vanuit eigen ervaringen, maar ook aangestoken door werk met een aantal klanten die zich hier in specialiseren.
Veel informatie die je hierover vindt is heel zwaar. Veel moeilijke woorden en heel statisch. Dus dacht ik: ‘Dát moet ook anders kunnen!’. En als ik eenmaal een idee in mijn hoofd heb, kan ik niet anders dan het uitwerken. Het idee: dat wat onvermijdelijk is bespreekbaar maken. Maar dan wel op een luchtige manier. (En zo was er ineens https://levenmetdedood.nl/)
Daarnaast heb ik gewerkt aan mijn eigen C.V.-website. Een korte indruk van waar ik me nu eigenlijk allemaal mee bezig hou op het moment. Soms wat meer met het één en soms wat meer met het ander. (Deze website kun je vinden op https://alextimmer.nl/)
Ik krijg regelmatig de vraag: ‘Alex, wat doe je nu eigenlijk? Websites of teksten?’. Het antwoord is beide. Alleen is dat niet het volledige antwoord. Tijd om er een luchtig filmpje over te maken.
P.S.
De foto’s zijn weer van deze week. Het weer is,over het algemeen, meer dan prima zoals je ziet. (Maar als het regent dan regent het ook flink!)
Voor nu weer lang genoeg. Tot de volgende maandag!
0 reacties