Gemiddelde leestijd: 4 minuten

Eigenlijk was het andersom de bedoeling. We zouden naar Nederland gaan. Kon hij mijn geboorteplaats (Zaltbommel) zien en de plek (Arnhem) waar ik al tig jaar woon. Echter liep het allemaal iets anders. Met als resultaat ik nu als eerste zijn omgeving kan bekijken.

Grote stad

Ik weet het nog goed. Toen we elkaar leerde kennen en hij in Indonesië bleek te wonen, dacht ik : ‘Nou dat zal dan wel in een of ander dorpje zijn’. (Vooroordelen, hihi.) Niets bleek minder waar. Bandung heeft zo’n 2.674.000 inwoners.

Om een beeld te geven: dat is net zoveel inwoners als Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht bij elkaar. (En dan nog de helft van Eindhoven.) De top 5 steden van Nederland qua inwoners. Je kunt het dus met recht een échte stad noemen. Dit is de plek waar we de afgelopen week verbleven. (En nog een aantal dagen in deze week.)

We hebben een relatief rustige week. Uiteraard hebben we een beetje touristisch gedaan. We zijn hier immers niet zo vaak. Zonder te proppen, want het is te veel om in een week te bekijken. Hij kon zelfs nog twee dagen naar zijn familie om de start van Ramadan te vieren. Zonder mij, maar ooit komt dat ook wel goed. (Of niet, hebben we eigenlijk geen idee van.)

Ramadan in Bandung

Vorig jaar waren we ook samen tijdens de Ramadan. Dit jaar weer, maar met als groot verschil dat we nu in een land zijn waar dit groots aangepakt wordt. (98% van de populatie is moslim.) Dit maakt het toch weer een andere ervaring dan de laatste keer.

Zoals je vast weet vasten moslims tijdens de Ramadan. Overdag dan toch. Tussen zonsondergang en de zonsopkomst mogen ze eten. Zodra de zon ondergaat (+- 18:00) is het tijd voor drinken en de eerste snacks. Enige tijd later een flinke maaltijd en voor het slapen gaan nog een flinke klots water. (Hydratatie is belangrijk, zeker in een warm land.)

In andere landen moesten we de wekker zetten om wakker te worden voor het eten in de nacht, rond 3:30. Hier gaat dat iets anders. Omdat nagenoeg iedereen hier meedoet, gaan mensen rond die tijd de straat op. Ze maken muziek en zingen. (Soms wat mooier dan andere keren.)

Uit de speakers van de verschillende moskeeën galmt een voordracht of gezang, tot zonsopkomst; plusminus 4:30. (Weinig kans dat je niet wakker wordt 🤣)

Voor de zekerheid zet ik dan toch stiekem nog wel een wekker voor hem. Het eten om deze tijd is belangrijk, anders komt ie de dag niet door. (Mocht ie niet zo goed wakker kunnen worden, duw ik hem met alle liefde het bed uit 😉)

Fijne berichtjes

‘Hoi Alex, hoe is het leven? Ben je nu nog steeds aan het werk op reis? Of even alleen op reis en geen werk?’

Één van de berichtjes die ik kreeg. Mijn klanten weten me, over het algemeen, wel te vinden. Zelfs als ik aan de andere kant van de wereld zit. Ik ben zelfs beter bereikbaar dan in Nederland. Zo start ik in NL het liefste vanaf 11:00. Omdat het hier 5 uur later is, kun je me vanaf 6 uur ’s ochtends al bereiken. (Al vinden de meeste mensen dat wel héél vroeg, dus vaak bellen ze vanaf 8/9 uur.)

Ondanks dat ik ver weg ben, kan ik hier alles dat ik in Nederland ook kan. Nou ja, behalve fysiek langskomen. Van een (ver)nieuw(de) website of het redigeren van teksten tot een totaaladvies over interne & externe communicatie. Voor leuke klanten maak ik met alle liefde tijd vrij. (Ook als je een nieuwe klant wil worden.)

Het houdt me van de straat, zorgt voor inkomen en het is heerlijk om mensen verder te helpen. Daarnaast ben ik heel dankbaar: dat dit überhaupt zo mogelijk is. Onderweg met je geliefde en in volledig contact met je thuisbasis. (Al met al zit hier een gelukkig man.)

P.S.

De foto’s zijn weer van random dingen die we bezocht hebben. Deze keer vooral natuurdingen.

Voor nu weer lang genoeg, tot de volgende maandag!