Sinds 12 januari dit jaar reis ik rond. Van hot naar her. De ene week hier, de volgende week daar. Het langste dat we ergens verbleven is 2.5 week. De komende twee maanden is dat anders. We hebben besloten terug te gaan naar Bali. (En voor 1.5 maand hebben we hetzelfde appartement.)
De eerste keer een soort van vastigheid voor ons samen. Ook om gewoon even een plek te hebben waar je wat routine kunt hebben. In plaats van elke keer wennen aan een nieuwe stek. (Al is dat voor mij makkelijker dan voor hem.)
Even rustig aan
Elke week ergens anders zijn heeft voor- en nadelen. Je ziet bijvoorbeeld veel verschillende dingen en ontmoet leuke nieuwe mensen. Verandering van spijs doet eten, zegt men. Voor je dagelijkse ritme is het wat minder gunstig. (Sommige dagen worden nogal opgebroken door het reizen.)
Daarom hebben we besloten om nog een keer naar Bali te gaan. Het bevalt ons hier allebei erg goed. De energie is relaxt, de mensen zijn vriendelijk en waar je ook zit: het is er mooi. Deze week zitten we nog even in Denpasar, maar daarna gaan we voor anderhalve maand naar Ubud. (Waar we een vaste stek hebben, zonder verhuizingen.)
De eerste keer ‘een soort van samenwonen’. Natuurlijk waren we de afgelopen maanden ook al samen, dus er verandert niet héél veel. Behalve dan dat we niet elke week naar een volgende plek gaan. (Wat ons ritme vast ten goede komt 😉)
Bali i.p.v. Java
Na enig beraad hebben we besloten om Bali nog een keer te bezoeken. Omdat we ons in onze toekomst hier toch zeker de helft van het jaar zien zitten. Dus we gaan alvast proefwonen voor anderhalve maand. (Maak je geen zorgen: Nederland zit nog steeds in het plan.)
Alleen door het gedoe van de afgelopen jaren is het tijdelijk wat lastiger direct een 5-jarig visum te regelen. Om deze reden gaan we eerst op een toeristenvisum naar Nederland. Dit geeft o.a. hem wat meer tijd om Nederlands te leren. (Daarnaast schijnt dat een MVV makkelijker wordt afgegeven als je Nederland al een keer bezocht hebt als toerist.)
Voor mij maakt het niet zoveel uit, gezien ik al een Nederlands staatsburger ben. Maar met twee personen (en nationaliteiten) wil je je kansen zoveel mogelijk optimaliseren. Wat er ook gebeurt, we laten elkaar niet zomaar weer alleen. (Bijna 2 jaar is wel genoeg.)
Stel je maar eens voor: je moet je geliefde voor onbepaalde tijd achterlaten. Zonder enige garantie over hoe en wanneer je elkaar weer gaat zien. Ik ga het niet doen. We zijn nu aan het uitzoeken hoe we Nederland bezoeken het beste kunnen aanvliegen. (Maar komt hoe dan ook goed 😉)
Maleisië vs Indonesië
Zoals je in de vorige blog hebt kunnen lezen waren we in Maleisië. Wat overigens ook best een leuk land is. Maar ergens vonden we het ook wel spannend. Als twee mannen in een relatie naar een land waar homoseksualiteit bij wet verboden is. (In de praktijk hebben we daar geen last van gehad.)
Toch hou je er rekening mee. Neem alleen al een kamer boeken. Doe je dat met één bed? Of toch voor de zekerheid twee? Wij kozen voor het laatste. Je hebt als buitenstaander immers geen idee hoe ver het gaat. (Al was er in alle gevallen ook een dubbel bed beschikbaar.)
Kuala Lumpur is een leuke stad. Je kunt heel goedkoop overal komen met een Grab taxi. Al vind ik het fijner om zelf te rijden. We hebben op een mooie dag wel een auto gehuurd. Best leuk, maar ook heel verwarrend. Waar je in Nederland gewoonlijk één weg hebt, heb je daar soms wel 4 wegen over elkaar heen. (Plus om de paar honderd meter een splitsing die dan naar wat andere banen leidt.)
Toch gaan we ook weer terug. Al is het alleen al omdat we nog een extra ticket hadden. Wat dat betreft is ie al hartstikke Nederlands: zonde van het geld om niet te gebruiken. Voor de eerste uitvlucht had ik de verkeerde dag geboekt. Omdat ik met twee maanden in mijn hoofd zat, maar een visum on arrival is 60 dagen geldig. (Dus nét geen 2 maanden.)
P.S.
Ik kan nog uren doortypen, maar dat zal ik je besparen. Dan blijft het nog een beetje behapbaar, dat lezen 😉 De foto’s zijn wederom random, vooral van onze week in Kuala Lumpur. Tot de volgende maandag!
0 reacties