Gemiddelde leestijd: 4 minuten

Thuis zijn zit in je hoofd. Tenminste… Dit blijkt voor ons te gelden. Tot een tijdje geleden dacht ik iets anders. Thuis was, net als voor velen, een fysieke plek. Stenen, ramen, leidingen, inrichting, je buurtjes en… Nou ja, noem maar op. (Uiteindelijk zal zo’n plek ook wel weer komen.)

Bedenk je maar eens: ineens heb je dat niet meer. Elke zoveel dagen reis je ergens anders naartoe. Dan blijkt dat je toch op andere dingen aangewezen bent. En dat is soms een beetje wennen. (Maar we zouden het toch zo opnieuw besluiten.)

Zijn thuis was Bandung

Wanneer je bij een staatsziekenhuis werkt in Indonesië, lijken alle dagen op elkaar. Vroeg opstaan (plusminus 4:30) en zorgen dat je rond 6:00 op het station bent. Anderhalf uur reizen met de trein en aankomen op je werk. Even omkleden, met geluk nog wat eten en op naar de eerste patiënten.

Zo’n acht uur later en 50+ patiënten verder mag je weer naar huis. Hetzelfde riedeltje met de trein, maar dan de andere kant op. Zodat je rond een uur of 18:00 weer thuis bent. Opfrissen, wat eten regelen en nog even sociaal doen met je familie. Hupsakee, weer een dag voorbij. (Je kunt je voorstellen, er is niet heel veel ruimte voor ‘je eigen ding’.)

Enkel door goed plannen konden we elkaar toch vrij regelmatig spreken. En als hij eenmaal wat had bijgeslapen in het weekend, was er vanzelfsprekend ook meer tijd. (Het scheelt toch als je niet 12 uur per dag van huis bent.)

Mijn thuis was Arnhem

De afgelopen 21 jaar heb ik op exact dezelfde plek gewoond. Dezelfde flat, dezelfde straat en dezelfde wijk. (Niet altijd dezelfde buurtjes, het verloop was vrij groot.) Wel altijd met groot plezier, kan ik daar aan toevoegen.

Relatief vroeg in mijn werkleven besloot ik dat tijd meer waard is dan geld. Zeker in combinatie met werkuren die je zelf kunt kiezen. Gaanderweg heb ik dit steeds meer kunnen realiseren. Hierdoor kan ik al vele jaren op mijn gewenste tijden opstaan en naar bed. (En nog steeds productief. 😇)

Niets in mijn leven begon voor 11:00. Nou ja, op een tweetal uitzonderingen na. (Het Watermuseum en Open Coffee Arnhem.) En als er niets vroeg begint, houdt niemand je tegen om laat te gaan slapen. M.a.w. tegen de tijd dat hij écht moest werken, ging ik slapen. (En meestal nog wat later, hihi.)

Ons thuis is nu iets anders

We zijn nu precies één maand in Thailand. En beginnen onze draai te vinden. Voor hem is alles wat later en voor mij is alles wat vroeger. Omdat het hier best warm is, is het handig om wat eerder naar bed te gaan. (Als je in de ochtend om 7 uur wakker wordt en het is warm.. Probeer maar weer in slaap te komen. 😂)

Gemiddeld gaan we tussen 0:00 en 1:00 slapen. Iets wat we in ons eigen land allebei eigenlijk nooit deden. (Om de redenen hierboven genoemd.) En ook al is dat soms wat wennen, het gaat ons beiden relatief makkelijk af. Met als gevolg dat we tussen 7:00 en 8:00 wel wakker zijn. (Met als gevaar dat ik mensen soms wakker app, want 6 uur eerder in Nederland.)

Op dagbasis bekijken we wat de planning is. Afhankelijk van een aantal dingen vullen we de dag in. Denk aan:

• Wat hebben we gisteren gedaan?
• Welke afspraken heb ik met klanten?
• Welk productiewerk heeft een deadline in deze week?
• Hoeveel zin hebben we om te ’toeristen’?
• En zo nog wat dingen.

Dagen vliegen zonder planning heel hard voorbij en voor je het weet doe je niets. (En dat kan niet de bedoeling zijn als je aan je bedrijf wilt werken.)

P.S.

Alle foto’s zijn wederom een random weergave van de afgelopen week. De genoemde sites zijn van organisaties waar ik iets mee heb. (Bezoek ze vooral!) Kijk aan de onderkant en ontdek wie er geholpen heeft bij de realisatie 😉

P.P.S.

Is jouw site al 5+ jaar niet vernieuwd? Hoeft geen duizenden euro’s te kosten om hem in 2022 te krijgen. Een eerste vernieuwingsconcept is zelfs kosteloos. 🙏