Over plusminus 27 uur is het zo ver. Op Schiphol vertrekt er een vliegtuig naar Azië. Nu gebeurt dat wel vaker, maar in dit vliegtuig zit ik! Als je me dit twee jaar geleden had verteld, kreeg je waarschijnlijk een blik vol ongeloof. (Alhoewel Azië me altijd al leuk leek.) Na ruim 18 maanden gaan we elkaar dan ein-de-lijk ontmoeten!
Zenuwslopende hoepels
De laatste week was aangebroken. Alles was geboekt. (Een van de vereisten om überhaupt te kunnen gaan.) En vervolgens in Thailand de QR-code aangevraagd om te mogen komen. Na bijna een week wachten kwam deze afgelopen zaterdag binnen met de goedkeuring. Tijd voor de laatste hoepel: de PCR test.
Je doet de test en ergens binnen 24 uur krijg je de uitslag. Een paar keer je mail controleren, maar helaas niets. En opeens is het er. Een mailtje met de link naar de uitslag. De zenuwen gierden door mijn lijf op het moment van klikken. Gelukkig is, zoals wel verwacht, de uitslag negatief. (En dat is super positief!)
En zijn werk?
Misschien heb je de vorige blog ook gelezen, daarin stond dat er wat gedoe was met zijn werk. Of hij anders niet per 1 februari kon stoppen. (Het korte antwoord: “nee”.) Op maandagochtend precies 8 uur ging de telefoon. Zijn (ex-)werk, waar hij was en of hij nog kwam.
Wat heen en weer praten later was het voor de andere kant van de lijn wel duidelijk: die komt niet meer. Gesprek ten einde en tot vandaag niets meer van gehoord. (En geen bericht vinden wij goed bericht, hihi)
Eindelijk doei
Vanavond komen er nog allemaal lieve mensen doei zeggen (ik lijk wel jarig: mocht zelfs kiezen wat we gaan eten 😄). Over minder dan 24 uur sta ik op Schiphol en enige tijd later zit ik in het vliegtuig. Zodra ik het vliegtuig uitkom, weet ik eigenlijk niets meer (behalve wat ik de afgelopen 42 jaar gedaan heb). En dan is ineens alles anders.
Je begrijpt waarschijnlijk wel: het kan niet snel genoeg gaan.
Deze post schreef ik nog in Nederland, dus wat leuke lokale kiekjes. De volgende post schrijf ik in Thailand. Tot de volgende maandag!
Leuke lokale kiekjes. Die mooie luchten ga je in Azië misschien nog wel missen. Al dan niet als kiespijn. 😉
Zo fijn je te kunnen volgen
Wacht nu al op je volgende bericht