Beloofd is beloofd. Het is maandag en dat betekent een nieuwe blog. Je mag het best weten: het laatste half jaar was niet gemakkelijk. Voor hem én voor mij. Misschien heb je er een beeld bij, maar (langdurig) apart van je geliefde is best een dingetje.
Regelen, regelen, regelen
De reden dat we besloten om die tijd apart door te brengen was relatief simpel. We willen graag een duurzame oplossing om samen te zijn. Met twee verschillende nationaliteiten is het een uitdaging om ergens lang te verblijven. (Als je niet elke 2 maanden van land wilt wisselen.)
Om dit te regelen moesten we allebei in ons eigen land dingen doen. Van de inburgeringsexamen op de Ambassade tot en met de aanvraag voor de IND. Alle documenten verzamelen, veel googelen en navraag doen. Met een beetje volharding kom je er wel uit. En ben je daarmee klaar? Dan begint het grote wachten.
Je wil elkaar zoveel mogelijk spreken, want je moet elkaar toch steunen. Zonder die belangrijke communicatie gaat je relatie vrij snel de verkeerde kant op. Een van de redenen dat ik het afgelopen jaar een beetje ‘afwezig’ ben geweest. (Je komt aan veel dingen simpelweg niet toe.)
Aanvraag IND
13 oktober was het zo ver. We konden de aanvraag indienen bij de IND. Alle vragen beantwoord, elk benodigd document opgestuurd en op verzenden drukken. Vanaf dat moment ben je aan de goden overgeleverd. Je kunt niets toevoegen, vragen, opmerken, of wat dan ook.
Je krijgt een brief met daarin de boodschap: “Voor 11 januari hoor je van ons”. Wanneer precies? Je hebt geen idee. Ze mogen er 3 maanden over doen. Soms doen ze er korter over en ook wel eens langer. (Het is dus geen exacte wetenschap.)
10 januari was het zo ver. Er was eindelijk antwoord. Alleen was het dan niet echt het antwoord waar we op hoopten. Op pagina 1 stond het gelijk: de aanvraag is afgewezen. Bij de beoordeling hebben ze vastgesteld dat ik in coronatijd als ondernemer niet genoeg verdiend had. Of nou ja… Om aan de norm te voldoen. (Schijnbaar was het wel genoeg om te leven 😉)
Dat het daarvoor en nu, erna, wel weer ruim aan de norm voldoet… Doet er schijnbaar niet toe. Of dat ze zoiets zouden zeggen als: we snappen dat het Corona was, je bent niet de enige… Niets van dat alles. Strikt genomen hebben ze helemaal gelijk. Gevoelsmatig vind ik er wat van. (Ik vloek niet vaak, maar die dag wel.)
En die andere 4 pagina’s?
Die stonden vol met juridische argumenten. Redenen waarom ze geen uitzondering konden maken. Laten we zeggen dat de brief niet bepaald empathisch opgesteld was. (En dan breng ik het mild.)
Zo zouden we prima in Indonesië samen kunnen wonen. Hoe dat dan precies zou werken met een nieuwe wet die zegt dat je niet ongehuwd mag samen wonen… is mij een raadsel. (Nog los van dat je als twee mannen samenwoont.)
Ook kon ik er, gezien onze relatie niet op Nederlandse bodem begonnen is, op geen énkele manier vanuit gaan dat we dan zomaar recht hadden om in Nederland ons gezinsleven te voeren. (En nog een aantal van dit soort mededelingen.)
Je kunt bezwaar aantekenen… Maar ja, de cijfers zijn nou eenmaal de cijfers. Daar valt vrij weinig aan te veranderen. Plus dat je in beroep gaat bij de organisatie die je net een hele onsympathieke brief gestuurd heeft. We hebben het overwogen, maar hebben daar niet zo’n vertrouwen in. (Daarnaast zou het tot 19 weken duren, zonder garantie op een ja.)
Plan B
We zijn niet voor 1 gat te vangen. We willen hoe dan ook onze toekomst samen doorbrengen. Er zijn allerlei zaken in gang gezet, maar daar deel ik later over. (Als het wat meer zekerheid heeft.)
Belangrijkste is dat we weer samen zijn. Dat voelde gelijk vanaf het eerste moment weer vertrouwd. Er is 1 ding dat we zeker weten, dit gaan we niet nog een keer zo doen. (Eerlijk is eerlijk, het is ronduit klote als je elkaar moet missen wegens administratief geneuzel.)
De afgelopen week hebben we gebruikt om goed te landen. Weer echte verbinding te maken met elkaar. Maar ook om weer te landen in een andere tijdzone, structuur en ritme. (En als bonus kon ik weer genieten van heerlijke maaltijden.)
Voor nu weer lang genoeg: tot de volgende maandag!