We zijn ondertussen 2 maanden en 10 dagen verder. Je kunt het al wel gokken, want je hebt immers niets anders gehoord… Maar er is nog niets bekend. Ik vergelijk het proces maar met een soort van zwart gat waar je allerlei documenten ingooit… En op een mooi moment komt er dan zo’n soort ‘Harry Potter’-brief uitvliegen.
Energie
Het gemis is er. We waren in Azië natuurlijk 24 uur per dag bij elkaar. Voor ruim zeven maanden. Dan mis je dat toch als het even niet kan. Rationeel weten we; dit is een investering in onze toekomst. Op een mensenleven is drie maanden natuurlijk niet zo veel. Gevoelsmatig werkt dat toch nét iets anders.
En dat kost energie, tijd en aandacht. Om er samen zo goed mogelijk doorheen te komen. Tot dusver lukt dat over het algemeen best aardig.
Random momenten
Gewoon omdat het kan, een paar foto’s uit onze tijd samen in Azië.
Leuk om zo toch nog iets te horen! Anders dan in de trein, maar nog steeds leuk!