Het zal geen verrassing zijn. Als ADHD-achtige is ritme voor mij wel een dingetje. Het behouden is een uitdaging. Hoe zeer het me ook helpt. Dan is het extra fijn als je iemand naast je hebt die dit bewaakt. (Dank je wel 😘)
Hij: nogal gestructureerd
Nog niet iedereen weet het. Maar hij heeft een enorme behoefte aan structuur. Niet dwangmatig, maar ritme helpt hem. Te veel veranderingen, zeker tegelijkertijd, maakt dat hij zich niet goed kan concentreren. (En dan tref je mij 🤣)
Dit betekent vastigheid. Het liefst ook in locatie, maar dat is tijdelijk soms wat lastiger. In elk geval vastigheid in tijden, planningen en dergelijke. Hij plant wat af. Alles waar ik zelfs nog nooit over nagedacht heb komt daarbij aan bod. (In de meeste gevallen is dit fijn.)
Een van de redenen dat we over zijn geschakeld naar ‘langzaam reizen’ is om hem hierbij te helpen. Het constant elke week verplaatsen maakte hem van de leg. (En dat willen we niet 😉)
Als het aankomt op de dingen die te doen zijn is het ideaal. Hij zorgt voor schema’s en tijdspaden. Dit heeft absoluut voordelen: zo wordt maar weinig vergeten. (Wat natuurlijk als resultaat heeft dat de dingen die gedaan moeten worden ook écht gedaan worden.)
Ik: nogal chaotisch
Als complete tegenstelling ben ik toch echt meer een improviseur. Wat komt, komt wanneer het komt. Op dat moment besluit ik in no-time wat te doen en hoe. Gelukkig laat mijn improvisatietalent zich ook sturen en kan ik prima meelopen op een schema. (Je zou zelfs kunnen zeggen dat het me helpt 😉)
Of we nu elke dag verplaatsen, of 1x per anderhalve maand. Voor mij maakt dat niet zoveel uit. Mijn hoofd & lichaam passen zich snel aan. Nieuwe werkelijkheid = vernieuwde aanpak. Toch is plannen een belangrijk ding als ondernemer. (Al kun je sommige dingen niet plannen.)
Belangrijkste voor mij is dat we samen blij zijn. Daarmee doe ik het met alle liefde wat rustiger aan, of dingen op een bepaalde tijd. Uiteindelijk is het toch de bedoeling om samen oud te worden. (En daar heb je toch twee mensen voor nodig, die allebei blij zijn.)
Zonder zoetsappig te zijn: het werkt wel lekker samen. Ik hoef me niet druk te maken om planningen en wanneer mijn hoofd vindt dat het dingen moet, is daar ook alle ruimte voor. (Alleen is de rest eromheen wat gestructureerder dan daarvoor.)
Wij: samen best een goede mix
Hij heeft wat meer ‘go with the flow’ nodig en ik wat meer structuur. Zo vullen we elkaar prima aan. Zoals in elke relatie leer je van elkaar en ontwikkelt het zich. De dynamiek tussen twee mensen is toch de hele tijd in beweging. (Soms wat meer de ene kant op en volgende keer weer meer de andere kant op.)
Af en toe ontkomen we er niet aan om iets vaker te verplaatsen. Maar daar waar het kan houden we nu een ‘zo lang mogelijk’ verblijf aan. Bijvoorbeeld over twee weken gaan we weer even naar Maleisië. (Omdat we nu eenmaal een ticket over hadden.)
Allebei hebben we besloten dat we hier niet lang blijven. Hooguit een nachtje, of misschien twee. Daarna gaan we even naar Java. Specifieke dingen ophalen die hij nodig heeft om een Schengen-visum aan te kunnen vragen. Vanuit daar gaan we weer naar Bali. (Het bevalt hier goed en er zit ook een ambassade.)
We zijn dus in volle voorbereiding om een visum te gaan regelen. Zo kunnen we voor het eerst samen naar Nederland. Al is het nog onduidelijk of alles gerealiseerd kan worden. (Maar zodra wij het weten, weet jij het ook 😉)
P.S.
Druk in de keuken en een foto ‘gestolen’. De rest van de foto’s zijn random van de afgelopen maanden.
Voor nu een fijne week en tot de volgende maandag!
‘Even’ naar Java, ‘even’ naar Maleisië … zoals ik vaak zeg dat ik ‘even’ boodschappen ga doen, maar dan nét even anders.😉 Gaaf om te lezen hoe jullie elkaar aanvullen!