Gemiddelde leestijd: 8 minuten

Oh, oh oh. Soms heb je van die tijden dat je even niet toekomt aan ‘de dingen die je óók wil doen’. Lang verwacht en dan toch gekomen: de nieuwe blog. Ik kreeg allerlei berichtjes of het wel goed ging, want waar is de wekelijkse blog nou toch? Wees gerust, het gaat goed! Vandaag een iets langere tekst om ‘in te halen’ 😉. (Tijd is gevlogen en ik had wat andere dingen te doen.)

Even tot rust komen: ook mooi 😉

Werkzaamheden gaan voor het meisje. Misschien ken je die uitspraak wel. In dit geval is het meisje dan een blog. Er waren wat dingen die ik af wilde hebben en daardoor ben ik helemaal de tijd vergeten. Ik heb er weliswaar wél aan gedacht, maar het is er niet van gekomen om eerder te schrijven. (Of nou ja, eigenlijk typen.)

Als creatieve ondernemer heb je soms inspiratie en die wil je dan volgen. Dit is voor verschillende dingen goed. Voor mezelf én voor anderen. Ondertussen is het weer wat genormaliseerd en heb ik tijd gevonden om deze blog te maken.

Daarnaast lag het internet er bij de vorige plek af en toe uit. Niet zo goed voor je productiviteit, maar wel voor je rust 😂 Gelukkig kan ik best goed zonder internet. (Je zou het niet altijd zeggen, want het internet en ik zijn dikke maatjes.)

Drukte en rust gecombineerd is best leuk. Zo zijn we ook nog toegekomen aan wat toeristische dingen. Ze staan hieronder in willekeurige volgorde.

Toeristisch doen: Pura Besakih

In Besakih staat de grootste Hindu tempel op Bali. Een prachtig complex. Het was een stukje rijden, maar dat mag de pret niet drukken. Als je aankomt dan staan de verkopers je op te wachten.

“Koop mijn spullen! Je hebt het nodig! Voor het offeren, is verplicht! – Dit is ongeveer de boodschap die ze je meegeven. En heel blij met een nee zijn ze niet, want ze houden stug vol. Gelukkig raak je ze, met je blik op oneindig en gewoon doorlopen, vanzelf kwijt.

Ik zei nog: “Als bij de tickets kopen blijkt dat ik het nodig heb, kom ik wel terug”. Uiteraard bleek bij de tickets kopen dat er helemaal niets nodig was. De tempel was een stuk goedkoper dan we vooraf gedacht hadden en daar zat dan ook nog eens een gids bij. (De fooi was optioneel, maar die hebben we wel gegeven.)

Het is een complex waar zowel hindoes met een ‘kaste’ als hindoes zonder ‘kaste’ kunnen bidden. Wel allebei in een ander deel. Zoals je wellicht weet is een kaste een soort rang. Hoe hoger je in de ranglijst staat, hoe beter het vaak met je gaat. Qua geld, aanzien en andere zaken.

Bij een van de tempels stond een meisje. Ze vraagt: ‘waar kom je vandaan?’. Dus ik zeg ‘Belanda’, ofwel Nederland. En ineens zegt ze: “Kijken kijken, WEL kopen?”. Ik lag helemaal in een deuk en reageer met: “Kijken kijken, NIET kopen” (Tidak hari ini: niet vandaag 😂)

Ergens in de 9e eeuw zijn ze gestart met bouwen, maar er wordt van alles gerenoveerd en bijgebouwd. Qua toeristen viel het wel mee, maar het was alsnog druk. Er was namelijk een ceremonie aan de gang. Iedereen in witte, traditionele kleding. (Je kon over de hoofden lopen, maar volgens de gids was het niet eens druk.)

We hebben het hele complex kunnen zien, behalve dan de stukjes die alleen bedoeld zijn voor bidden en offeringen. Heel wat treden later stonden we weer buiten en konden we gaan eten. (We kwamen langs een tentje waarop stond “de beste pizza van het dorp” en Nandi is gek op pizza.)

Toeristisch doen: Goa Gajah

In het midden van Ubud hebben ze een heilige grot. Het is een tempel voor zowel boedhisten als hindoes. Een indrukwekkende omgeving, vol met natuur. Voor de kosten van tempel hoef je het niet te laten. Zoals bij de meeste tempels kost het slechts een habbekrats.

Ze hebben de tempel onder andere in samenwerking met Nederlandse mensen gebouwd. De gids heeft verteld wat de namen waren, maar ik kon er geen chocolade van maken. Hij heeft het twee keer herhaald, maar met een enorm accent. (Dus de namen klonken niet super Nederlands 🤣)

Door een aantal aardbevingen was het boedistische gedeelte verwoest en waren ze bezig met dat gaandeweg te restaureren. Alleen zijn delen in de rivier gevallen en met de stroming meegevoerd. (Ze hebben geen idee waar die dingen gebleven zijn.)

Toeristisch doen: Tirta Gangga

Een van de bekendere watertempels is Tirta Gangga. In het oosten van Bali, iets van anderhalf uur op de scooter bij ons plekje vandaan. Een enorm mooie weg om te rijden. Nou ja… Tot dat je bij een bergweg komt, die niet overal een weg blijkt te zijn. Dat was wel een beetje een uitdaging. (We hadden eigenlijk de auto-route moeten kiezen bij Google.)

Laten we het zo stellen: gelukkig hebben het levend gehaald! Okay, okay ik overdrijf misschien iets. Maar spannend was het wel 🤣 Eenmaal aangekomen was het heel mooi. Een bekende fotoplek bij deze tempel zijn de stenen in het water met heel veel vissen (Koi en andersoorts.)

Het is te hilarisch voor woorden om te zien hoe de ‘selfie-makers’ over elkaar heen tuimelen en in de rij staan om dé foto te maken. Wij zijn gekke Henkie niet, dus hebben niet aan de waanzin meegedaan. Lekker relaxt de rest van het terrein verkend en ons blauw gelachen om de mensen.

Voordat je de tempel binnenkomt kun je bij elk standje vissenvoer kopen. Het is dus best eenvoudig om de vissen op foto en/of film te krijgen. Daar waar het niet druk is met mensen, is het alsnog druk met vissen. Wat dan weer hele grappige plaatjes maakt.

Toeristisch doen: Sangeh Monkey Forest

Aan de buitenkant van Ubud heb je Sangeh Monkey Forest. Niet te verwarren met Ubud Monkey Forest. Deze plek lag op de terugweg van de heilige boom. Dus dacht ik: “Daar gaan we ook even langs.”. Het is een kleiner park dan Ubud, maar ook een hele relaxte prijs om binnen te komen. 😉

Zonder te vragen kwam er een gids bij ons die ons door het park loodste. En of we op de foto wilden. Dat ligt er natuurlijk helemaal aan wat het kost! Maar voor 30.000 Rupia (zeg maar 2 euro) eet je ook niet minder voor een foto.

De aapjes hier eten zich de hele dag rond aan dat wat toeristen ze geven. Bananen en Nootjes, die je uiteraard aan de voorkant kunt kopen. Ze zijn er volgens mij op getraind om op schouders te gaan zitten. Overal waar je ging kwamen ze uit het niets. Nandi vond dit iets minder leuk, want die had liever geen aap op zijn schouder 🤣

Tijdens het maken van de foto had ik ‘geluk’. Of nou ja… Dit is wat de gids ons vertelde. De aap in kwestie besloot mij namelijk als toilet te gebruiken. Maar volgens hem was het meer dan geluk als een aap op je ging plassen. Ergens schoot er door mijn hoofd : “In Nederland heb je geluk als je de loterij wint.” Zo zie je maar weer wat een beetje cultuurverschil doet. 😇

Toeristisch doen: Kayu Putih heilige boom

De oudste boom op Bali is 700 jaar oud. Er valt niet zoveel over te vertellen. Of misschien wel, maar er waren geen gidsen. De toegangsprijs was een vrijwillige donatie. Deze werden allemaal opgeschreven in het ‘grote boek’. Ik heb maar gegeven wat de gemiddelde mens gaf. (20.000 rupia, ofwel 1 euro en 25 cent.)

Het was best een grote boom en het maakte een leuke foto. Heel veel meer dan dat was er niet te doen. Behalve dan het restaurantje wat er naast zat. Hier hebben we aanzienlijk meer tijd doorgebracht dan bij de boom. (Want zeg nou zelf… Hoe lang zou jij naar een boom staan kijken zonder verdere uitleg?)

P.S.

De foto’s horen bij de teksten in tegenstelling tot random foto’s. Voor nu is het weer lang genoeg. Deze keer echt tot de volgende maandag!